Co zrobić z tą starą suczką? Niektórzy proponują jej adopcję, inni wolą trzymać się z daleka. Nikt nie chce „komplikować sytuacji”. Maëline jednak nie pozwala im tak szybko odejść od tego, co pozostało po jej babci. Chociaż umowa najmu zabrania im trzymania zwierząt, mimo że ma ograniczone środki, w końcu się zgadza. Zabiera Noukę do domu, z miłości i niczego więcej.
Sekret wyryty w naszyjniku.
Mijają dni naznaczone pracą, zmęczeniem i przybyciem nowego czworonożnego towarzysza. Pewnego ranka, po wstrząsającej kłótni z matką, która oskarżyła ją o „odziedziczenie wszystkiego”, Maëline wybucha płaczem. Nouka podchodzi… i wtedy Maëline w końcu dostrzega pewien szczegół: naszyjnik.
Na odwrocie medalu adres i numer. W środku maleńki kluczyk. Zaintrygowana, podąża szlakiem do szafki na dworcu kolejowym. W środku znajduje kopertę zaadresowaną do niej, napisaną ręką jej babci, wraz z oficjalnymi dokumentami. Prawda wychodzi na jaw: jej babcia zapisała wszystko „osobie, która zgodzi się zaopiekować Nouką, nie oczekując niczego w zamian”. Tą osobą jest ona – nagroda od serca.
Kiedy dziedzictwo nagradza serce.
Oczywiście rodzina natychmiast próbuje odzyskać swoją część. Ale prawnik potwierdza: testament jest jasny, warunek został spełniony i Maëline rzeczywiście jest wyznaczoną spadkobierczynią. Zszokowana, pojmuje znaczenie gestu: babcia nie chciała ukarać swoich dzieci, lecz oddać hołd tej, która wybrała dobroć ponad własne interesy.
ciąg dalszy na następnej stronie
